Klaar voor JET!

Wanakam!

Laatste berichtje vanuit Pondi, morgen vertrekken we door richting Nainar Palayam. We hebben hier echt heel veel zin in, helaas moeten we wel dit super project achterlaten.
Maar eerst maar eens over Rik's verjaardag! Wauw, wat was dat het een leuke dag. (Wat zou ik graag mijn verjaardag ook hier willen vieren) We begonnen al 2 dagen voor zijn verjaardag met het aansnijden van de cake, dit moetst Rik doen. Hij moest iedereen een hap geven, dit is schijnbaar een ritueel dat ze hier hebben. In de nacht dat het zijn verjaardag zou worden, hebben ze Rik om 12 uur wakker gemaakt om hem te feliciteren. En ik werd helaas ook vrolijk wakker gemaakt, want ik slaap op dezelfde kamer. Hier had hij zijn eerste cadeautjes gehad van ons en hij had het cadeautje van zijn ouders en zus geopend. Na de verdere nachtrust ging de wekker om 6.00 in de ochtend! We moesten namelijk de Holy Mass volgen, deze stond vandaag speciaal in het teken van de verjaardag van Rik. Echt super hoe de jongens met zijn allen prachtige liedjes zingen. Ook moest Rik uit een boekje een gebed oplezen. Die dag heeft hij ook twee keer een speach moeten houden. In de avond kregen we optredens van de jongens op Boys Home. Echt super grappig en mooi om te zien. Ook werden we bedankt met een poster, omdat wij die avond het eten hadden betaald. Een echt feestmaal voor alle jongens (op Boy's Home en Transit School)

Bijna vergeten, in de middag zijn we uit eten gegaan in de stad. Helaas had ik een beetje een verkeerde keus gemaakt, ik wou een salade maar alle salades die op de kaart stonden hadden ze niet. Alleen eentje dat hete Green Salad. Had ik die dus maar besteld, was het een paar worteltjes, komkommers, paprika's en uien! Heerlijke lunch dus. Daarna hebben we in de stad voor Rik een Indiaas 'gewaad' gekocht voor zijn verjaardag. Vond hij helemaal geweldig. Ook ik heb Indiase kleding gekocht, het maakt je alleen wel een stuk dikker (heb het ook nog niet gedragen). :P

Afgelopen Maandag zijn we naar Aeroville geweest, dit is een stad waar mensen leven in rust en in vrede. We hadden er in ieder geval meer van verwacht. Er was ook een medidatie centre waar we heen wouden gaan, helaas konden we die alleen van ver zien, om er in te mogen moest je een afspraak hebben. Toen we door onze Riksja Driver weer 'thuis' waren afgezet, kwam Rik erachter dat hij zjin tel. kwijt was. We waren nog terug gereden, maar helaas geen telefoon gevonden. Dus Rik in zijn telefoon kwijt, geen nut dus om te smsen of iets dergelijks.

Omdat de kinderen afgelopen maandag, dinsdag en woensdag examens hadden. Konden we weinig met de kinderen doen. Father Majella had ons gevraagd of we woensdag mee wouden naar Chennai, hij moest hier wat zaken doen. In eerste instantie wouden we het niet doen, maar na een paar keer vragen hebben we toch maar ingestemd. Vroeg in de ochtend, 5.00 uur, zijn we met de taxi vertrokken richting Chennai. Ondertussen zijn we nog gestopt bij een gezin waarvan de man/vader was overleden. Dit was een vriend van Father. Wij voelde ons natuurlijk niet erg op ons gemak, maar gelukkig was het bezoekje niet te lang.
In Chennai hebben we echt heel veel gezien, verschillende Don Bosco huizen. Niet alleen voor jongens, maar ook voor meisjes en bejaarden. Ook zijn we naar een zeer grote school geweest, tevens van Don Bosco, hier zaten in totaal 2400 jongens op. Ook veel goed engels pratende mensen, Englo Indiers. Op deze school gingen we ook lunchen, er zaten best wel hoge pietjes bij ons aan de tafel. Een man daarvan was ooit in Nederland geweest, die was echt niet meer te houden met zijn Maastricht, Alkmaar en Amsterdam. ;) Ook hebben we nog de tombe van Saint Thomas gezien, en de kerk die erbij hoort. We hadden echt een leuke dag, ook erg lang, we waren 22.00 uur terug.
Wel waren een paar dingen heel erg opgevallen, vooral het verschil tussen een hogere en een lagere rang. Zo mocht de taxi chaffeur niet met ons mee aan tafel mee eten. En bij de hoge pieten, werd de kok echt als slaaf gebruikt. Er was zelfs een belletje om de kok uit zijn keuken te roepen, om iemands glas met water te vullen. Terwijl de kan een meter verder stond. Wel beetje vreemd gevoel dat je dan als niet belangrijke Nederlander toch bij deze mensen als gelijke wordt gezien.

Maar ik zal het maar een beetje af gaan ronden. Donderdag is heel de groep weer compleet geworden en morgen ochtend dan splitsen we ons weer op. Gister hebben we met zijn alle een uitstapje gehad naar Mahaballipuram (ofzoiets), dit is een dorpje met heel veel Hindu Tempels gehakt uit 1 rots. Verder hebben we al een beetje afscheid genomen van de lieve jongens hier en ook al een beetje van de Fathers en Brothers.

We gaan de jongens hier echt heel erg missen, maar er staat wel echt een totaal ander Project op ons te wachten. Een stuk armoediger en gelegen in een dorp. (op dit moment zitten we in een stad) Hier hebben ze vaak dat het totale dorp een paar uur zonder stroom komt te staan. Dus we zijn heel erg benieuwd. Ook zal er misschien geen berichtje meer komen, maar we doen ons best!

Wij gaan zo maar is door naar ons avondeten, en dan op tijd naar bed. (Als Brother Anto niet langskomt) Want morgen 7.00 uur op, en dan staat ons een busrit te wachten van 3 uur, met onze te zware backpacks.(Al veel te veel souvenirs gekocht)

Heel veel groeten aan iedereen!
En veel liefs van ons!

Poi Warreen!